TÃtol : |
Juegos de la edad tardÃa |
Tipus de document : |
text imprès |
Autors : |
Luis Landero |
Editorial : |
Barcelona : Tusquets |
Data de publicació : |
2002 |
Col·lecció : |
Fábula núm. 2 |
Nombre de pà gines : |
404 p. |
Dimensions : |
21 cm |
ISBN/ISSN/DL : |
9488472236843 |
Idioma : |
Castellà (spa) |
Classificació : |
N Narrativa adults (en català i castellà) |
Resum : |
Los anhelos de una vida amorosa e intelectual inquieta que Gregorio alimentó en su juventud se habÃan esfumado cuando, convertido ya en un oficinista gris, conoce un dÃa por teléfono a Gil, hombre modesto, maduro también, quien, tras largos años de exilio, acabó idealizándolo todo en mitos anacrónicos. Gil necesita a toda costa a un héroe-artista al que adherirse y, lentamente, consigue resucitar en Gregorio sus sueños juveniles y el deseo de convertirse en esa figura simbólica. Y ha lugar la metamorfosis de Gregorio en Faroni, personaje que ninguno de los dos nunca logró ser -ingeniero y poeta, trinfador, culto, polÃglota, apuesto, audaz en el amor, «progre»-, pero patética caricatura del artista trasnochado. Cuando Gil va por fin a conocer a Gregorio, éste ya no puede volver atrás. Estos dos adolescentes otoñales han emprendido juegos demasiado peligrosos, y fortificando el uno por la feredentora del otro, ya no pueden sino fundirse para siempre en Faroni. |
Juegos de la edad tardÃa [text imprès] / Luis Landero . - Barcelona : Tusquets, 2002 . - 404 p. ; 21 cm. - ( Fábula; 2) . ISSN : 9488472236843 Idioma : Castellà ( spa)
Classificació : |
N Narrativa adults (en català i castellà) |
Resum : |
Los anhelos de una vida amorosa e intelectual inquieta que Gregorio alimentó en su juventud se habÃan esfumado cuando, convertido ya en un oficinista gris, conoce un dÃa por teléfono a Gil, hombre modesto, maduro también, quien, tras largos años de exilio, acabó idealizándolo todo en mitos anacrónicos. Gil necesita a toda costa a un héroe-artista al que adherirse y, lentamente, consigue resucitar en Gregorio sus sueños juveniles y el deseo de convertirse en esa figura simbólica. Y ha lugar la metamorfosis de Gregorio en Faroni, personaje que ninguno de los dos nunca logró ser -ingeniero y poeta, trinfador, culto, polÃglota, apuesto, audaz en el amor, «progre»-, pero patética caricatura del artista trasnochado. Cuando Gil va por fin a conocer a Gregorio, éste ya no puede volver atrás. Estos dos adolescentes otoñales han emprendido juegos demasiado peligrosos, y fortificando el uno por la feredentora del otro, ya no pueden sino fundirse para siempre en Faroni. |
|  |